Vorig jaar, gezeten op een terrasje in Antwerpen, liet Paul al doorschijnen met het idee van een nieuwe solo plaat te spelen. Na “Too Wild To Tame” (1988 op CNR Records en in 2020 als re-issue op CD verschenen via het Braziliaanse Rock Brigade Records) verschijnt op 1 maart de opvolger “Volume 2”. Hierop krijgen we een mix van snelle, klassieke Heavy Metal/Hard Rock en tragere, heavy, tracks te horen. Paul ‘Shorty’ Van Camp profileert zich zoals we van hem al decennia lang gewend zijn. Namelijk met songs waarin de gitaar centraal staat en de opbouw wel heel wat overbekende elementen bevat, maar die altijd de muzikale roots van Shorty eer aan doen. Paul’s zang is zoals steeds heel kenmerkend en ruw, maar past uitstekend bij de muziek. ‘Now Or Never’ is één van die snellere tracks en word gedragen door vlijmscherpe riffs. Op ‘Dark Days’ word er serieus gas teruggenomen en die lijn word doorgetrokken tijdens ‘Saints And Sinners’. Het tragere aspect van beide composities laat horen dat Van Camp best wel een afwisselende plaat is geworden. Maar Paul laat zijn roots veelvuldig op de voorgrond treden, middels zijn herkenbare speelstijl/geluid. Voor de liefhebbers van oerdegelijke, gitaar oriented, heavy muziek met veel invloeden uit de jaren 70 en 80 is het gebodene op “Volume 2” zeker een aanrader. Verwacht je niet aan vernieuwende songs, maar wel aan recht door zee gespeelde songs. Zo is de solo, die ‘Heaven’s Gate’ netjes in 2 verdeeld er eentje om van te smullen. Deze track heeft heel wat momenten in zich die doen denken aan Uli John Roth en diens, lichtjes, progressieve Heavy Rock. De gitaarsound tijdens deze song is een verademing en laat Paul van zijn beste, lees gevoelige, kant horen. ‘Rocky Road’ hoort dan weer thuis in het rijtje van splijtende, hard beukende, composities waarin het stevige riffwerk de boventoon voert. Het op blues geinspireerde ‘My Way’ is een simpel aandoende rocker met een catchy refreintje. De vette riff die ‘No Limit’ inzet slaat over in een stevige, snelle beuker en snedige zang van Paul. Op heel catchy manier en met afwisselende snelheid dendert deze hardere compositie, met inbegrip van een vette solo, door je speakers. Met zijn muzikanten is Paul doorheen het album goed op dreef. Qua arrangementen klopt dit album als een bus. Productioneel is “Volume 2” kwalitatief gezien hetgeen we van Shorty mogen verwachten. Gezegend met een zuivere sound is dit een plaat die de ‘puristen’ zeker wel kunnen waarderen. Rocken doet het als de beesten tijdens ‘Back Home’, Odds And Evens’, ‘Uchronia’ en Paul’s take van Beethoven’s 9de symfonie wat voor crunchy, uptempo, gitaargeweld zorgt. Wij danken U voor Uw lange carriere en je bijdrage aan de hardere muziek in België, Paul.
Comments