In 2015 riep Girlschool gitariste Jackie Chambers deze band in het leven en dit om haar muzikale creativiteit kwijt te kunnen (die niet past in de stijl van Girlschool). Syteria legt de poppy/punk roots van Jackie bloot, maar met zangeres Julia Calvo, drummer Pablo Calvo en bassiste Steph Dawson heeft ze 3 gelijkgestelde zielen in de band. “Syteria World” is de 3de full CD van deze band uit Leeds/Sheffield. Muzikaal is dit weer een serieuze stap voorwaarts ten opzichte van zijn voorganger “Reflection”. Deze vlotte, stampende poppunk klinkt heel aantrekkelijk. Het opgeklopte gitaargeluid is één van de leuke elementen in de muziek van Syteria. Voeg daarbij de zuivere zangstijl van Julia of de harmony zang en je krijgt een heel catchy sound. Door de uitgekiende arrangementen in de songs is Syteria er in geslaagd om 14 songs te schrijven die heel divers overkomen. Er zijn zo goed als geen momenten te ontdekken/horen die verveling oproepen. Of het nu stevigere ‘E.M.P.T.Y.’ (met pakkend riffje) of het, ietwat, grappige ‘Debt Generation’ is : Syteria maakt duidelijk dat men als band gegroeid is en in staat zijn muziek te maken met een brede basis, of het beukende ‘Raise Your Glass’ (dat met de trompetten een leuke twist krijgt). Veel muziekliefhebbers zullen hier altijd wel een element vinden dat hen aanspreekt. Deze mix van moderne pop met punk invloeden kan, mede door de uitstekende sound, een heel brede groep muziekliefhebbers aanspreken. Niet in het minst door het aanstekelijke karakter van de songs, die oproepen tot meezingen. Het swingende ‘Could Not Be Bothered’ behoort tot één van de hoogtepunten op deze plaat. Snedige punkrock vind je dan weer tijdens afsluiter ‘Rockaway Beach’, waarin invloeden van The Ramones terug te vinden zijn. “Syteria World” is echt een gebalanceerde/variabele plaat geworden die swingt van start tot finish. Het is hoog tijd dat er een boekingsagent gevonden die de band naar het vasteland wil halen. Syteria is gewoon te goed om rondjes te blijven draaien in het Verenigd Koninkrijk. Dat het live ook een belevenis is heb ik mogen meemaken tijdens een, zeldzaam, concertje in de Praagse Vagon Club een paar jaar geleden (als support van de, all female, band The Agony uit Tsjechië).
dat klinkt inderdaad heel lekker, het moet niet altijd ingewikkeld zijn.