Na het gesmaakte Post Mortem album wat de band vele optredens bezorgde, is het tijd om Somnus voor te stellen. Splendidula heeft hun sludge/doom metal nog verder verfijnd, wat duidelijk te horen is op dit album. Een bezwerende openingstrack, met een bezwerende zang, die echter overgaat in een ijselijke schreeuw waardoor de rillingen je meteen over je hele lijf lopen. De toon is gezet. De knappe balans tussen Kristien en Pieter doorheen de hele plaat maakt dat er geen enkele moment van verveling komt, wat voor mij dikwijls het probleem bij vele doom bands, de eentonigheid. Splendidula weet me de hele tijd vast te houden. Incubus verraste mij met een totaal onverwacht Nederlands intermezzo. Splendidula scheert hoge toppen!
Comentários