Begin November komt deze band uit Parijs met zijn 3de langspeler op de markt. Dreamcatcher ontstond in 2001 en van de line-up die vorige 2 studioplaten uitbracht is enkel gitarist/zanger Chris Garrel het enige bandlid dat nog meedraait sinds het ontstaan van de groep. In de loop der jaren was het komen en gaan van muzikanten, maar sinds 2020 voegden bassist Alexandre Qen, drummer Thierry Thuane en sologitarist (in 2021, als vervanger voor Valerio Celani) Bastien Lemoine zich bij Dreamcatcher. In deze line-up is gewerkt aan nieuwe songmateriaal voor de op stapel staande elpee. Dreamcatcher brengt een mix van traditionele Heavy Metal met een vleugje Power Metal en Thrash Metal. Het muzikaal gebodene op ‘The Road So Far’ is te omschrijven als degelijk uitgevoerde Metal die over het algemeen een uptempo indruk geeft, maar ook rustpuntjes kent. Daar wringt ook meteen het schoentje een beetje. Songs als ‘The World Is Falling Apart’ en ‘Silent Bloody Night’ (met zijn invloeden uit traditionele Noord Amerikaanse Indianenmuziek) zijn niet bepaald composities van wereldniveau en hadden best betere arrangementen gekregen. Beide songs zijn redelijk ééntonig te noemen en ze slagen er niet in om je aandacht vast te houden. Best jammer dat ze in schril contrast staan met de rest van de songs op deze plaat, want het overige materiaal mag er best wezen, ook al toont Dreamcatcher ook op deze songs dat ze nooit echt zullen uitgroeien tot wereldschokkende composities. De algemene indruk na het beluisteren van dit werkstukje is : degelijk uitgevoerde muziek zonder al te veel poespas/franjes die fans van ouderwets gespeelde Heavy Metal best zal kunnen bekoren. Er zijn ook plannen om met onze landgenoten van Warhead concerten te doen, dus als er promotors zijn die dit pakket op de planken willen hebben, je kan de band bereiken via onderstaande links of via Chris Garrel op facebook.
Comments