Deze band uit Noord-Rhein Westfalen staat op zijn 6de elpee garant voor een portie oerdegelijke Hard Rock & Roll die, vooral door het ruwe stemgeluid van zanger/gitarist Marcel Celli Mönnig, prima aansluit bij de sound van Motörhead. Marcel zou zomaar een familielid van Lemmy kunnen zijn. Muzikaal gezien staat Crossplane voor simpel aandoende songs, maar slagen de heren er wel degelijk in om hun songs op een heel aantrekkelijk manier te arrangeren. De vaart zit er vanaf ‘Rocker’ meteen goed in en deze catchy compositie geeft het hele karakter van “Mother’s Monster” uitstekend weer. Met uitzondering van het zagerige (en overbodige) ‘Remembrance’ beukt men er lustig op los en dit zonder al teveel toestanden op de voorgrond te zetten. De songs zijn vrij eenvoudig van opbouw, kennen de nodige afwisseling, hebben ritmisch een stevige basis en dat maakt het allemaal heel toegankelijk. Voeg daarbij de catchy riffs en leuke solo’s die de drang om mee te stampen of te brullen met deze songs heel wat sterker maken. Niet dat we hier met wereldschokkende muziek te maken, maar de vertolkingen kloppen als een bus. Lemmy zou trots zijn op deze band en hun bijdrage om de spirit van pure Rock ’N Roll levend te houden. Op zich is dit album een aanrader voor fans van Motörhead/Ramones.
Comments